Denk je wel eens na over het effect van een like op Facebook? Zomaar wat in het wilde weg liken, omdat je wilt laten weten dat je het gezien hebt of omdat diegene jouw berichten ook altijd ‘liked’ ? Ondoordacht liken en achteraf spijt hebben, doe jij dat ook wel eens?
Vroeger, op de markt bijvoorbeeld, zag je grote groepen mensen staan om een marktkoopman en zijn waar, die hij demonstreerde. Hij had een klein raampje bij zich bijvoorbeeld, en zeemde dat met een magnetische spons en trekker binnen en buiten in één keer. De groep mensen die toekeek, dat zijn nu de mensen die met een muis klik een filmpje of foto waarderen met een dat-vind-ik-leuk op Facebook.
Ik hield niet van de markt. Liever had ik een file. De meeste mensen weten dat zij, als ze van rijbaan willen verwisselen dit aan moeten geven door te knipperen met een opvallend oranje lampje achter op hun auto. Gaan ze stoppen, dan zie je dat meteen aan de drie fel oplichtende rode lampen. Lekker duidelijk allemaal, geen verkeer van rechts of links op een enkele motorrijder na die tussen de twee rijen auto’s door rijdt. Daarvoor moet je echt regelmatig in je spiegel koekeloeren. Maar verder, nee, verkeerstechnisch gesproken geen lastige situaties.
Met Facebook ligt dat toch aanmerkelijk anders of niet? De kinderen van mijn vrienden en mijn familie overzees zijn voor mij de reden geweest om Facebook te nemen; ik kan ze volgen zonder van hun tijd te vragen en zij mij als ze belangstelling hebben. Het valt mij natuurlijk wel op dat mijn dochter veel meer vind-ik-leuks krijgt op al haar foto’s dan ik. Zij heeft dan ook een lijst vrienden waar je u tegen zegt, zoals alle andere kinderen ook. En van de groei van het aantal vind-ik-leuks houdt mijn dochter mij op de hoogte – in het Engels, dat is in. Al 147 likes. O, al 832 likes.
Bedrijven die via Facebook of op websites reclame maken doen dat tegenwoordig op ingenieuze wijze. Met berichten die eigenlijk reclameboodschappen zijn maar zich voordoen als een alledaagse mededeling. Wij gewone stervelingen weten dat niet, maar er dienen allemaal woorden in te staan die ons lezers aantrekken en meteen op de juiste pagina van een website doen aankomen, om over te gaan tot bestellen. Kijken, kijken, kijken en ook kopen! De marktkoopman van toen is nu een hoog opgeleide deskundige die doorwrochte teksten schrijft om ons, kritische consumenten, te lokken naar precies dat wat wij willen. Staan onder dát bericht - dat zo zorgvuldig is samengesteld als makkelijk leesbaar hapklaar brokje luchtig gebrachte informatie - veel vind-ik-leuks, dan is dat een prestatie van formaat en blijkbaar de moeite van het lezen waard. Hoe groter de groep rond de ouderwetse venter op de markt, hoe groter de kans dat de aangeboden waar ook werkelijk de moeite waard is... Eigenlijk is er in al die jaren dus helemaal niets veranderd, behalve dat we de koopwaar vanachter het beeldscherm aanbieden.. of zie ik dat verkeerd?
We zijn erg benieuwd hoe jij dit ziet! Laat je reactie achter in een commentaar op dit bericht... en liken mag natuurlijk altijd :-) want die duim omhoog heeft absoluut invloed!
